Consumer society is self destructive because it puts cheap personal satisfaction over the collective wellbeing of the community and when the capitalist crisis comes, everyone goes to shrinks, because the lack of consumerism brings depression.
Your friends become the objects that you buy and when you do, they come close to you, so they are not your friends any more.
This society is a society of fear, a society of individuals that are working together under a boss, but not communicating with each other. We fear the real contact with others, because they told us so.
So, we become slaves. Slaves of the things that they forced us to think as personal satisfaction. Slaves of our personal "needs" that they implant us.
We do not have real friends, but other individuals who's their only purpose is to gain from us. We fear of them, because we are like them, greedy.
If we have no friends we try to interchange them with objects.
The objects don't argue, the objects don't let us down.
so
Consumerism becomes our friends who endorse us.
Consumerism becomes our friends who love us.
Η καταναλωτική κοινωνία είναι αυτοκαταστροφική, διότι βάζει την φθηνή προσωπική ικανοποίηση πάνω από τη συλλογική ευημερία της κοινότητας και όταν η καπιταλιστική κρίση έρχεται, ο καθένας πηγαίνει σε ψυχίατρο, εξαιτίας της έλλειψης του καταναλωτισμού που φέρνει κατάθλιψη.
Οι φίλοι σας γίνονται τα αντικείμενα που αγοράζετε και όταν το κάνετε, έρχονται κοντά σας, γι 'αυτό δεν είναι οι φίλοι σας πια.
Αυτή η κοινωνία είναι μια κοινωνία του φόβου, η κοινωνία των ατόμων που εργάζονται μαζί κάτω από ένα αφεντικό, αλλά δεν επικοινωνούν μεταξύ τους. Φοβόμαστε την πραγματική επαφή με τους άλλους, γιατί έτσι μας είπαν.
Έτσι, γινόμαστε σκλάβοι. Σκλάβοι από τα πράγματα που μας ανάγκασε να σκεφτούμε ως προσωπική ικανοποίηση. Σκλάβοι των προσωπικών "αναγκών" μας, αυτών που μας εμφυτεύουν.
Δεν έχουμε πραγματικούς φίλους, αλλά μόνο άλλα άτομα που έχουν μοναδικό σκοπό να κερδίσουν από εμάς. Φοβόμαστε, επειδή είμαστε σαν κι αυτούς, άπληστοι.
Αν δεν έχουμε φίλους προσπαθούμε να τους ανταλλάξουμε με αντικείμενα.
Τα αντικείμενα που δεν αντιδρούν, τα αντικείμενα δεν μας απογοητεύουν.
έτσι
Ο καταναλωτισμός γίνεται οι φίλοι μας που μας υποστηρίζουν.
Ο καταναλωτισμός γίνεται οι φίλοι μας που μας αγαπούν.
Your friends become the objects that you buy and when you do, they come close to you, so they are not your friends any more.
This society is a society of fear, a society of individuals that are working together under a boss, but not communicating with each other. We fear the real contact with others, because they told us so.
So, we become slaves. Slaves of the things that they forced us to think as personal satisfaction. Slaves of our personal "needs" that they implant us.
We do not have real friends, but other individuals who's their only purpose is to gain from us. We fear of them, because we are like them, greedy.
If we have no friends we try to interchange them with objects.
The objects don't argue, the objects don't let us down.
so
Consumerism becomes our friends who endorse us.
Consumerism becomes our friends who love us.
Η καταναλωτική κοινωνία είναι αυτοκαταστροφική, διότι βάζει την φθηνή προσωπική ικανοποίηση πάνω από τη συλλογική ευημερία της κοινότητας και όταν η καπιταλιστική κρίση έρχεται, ο καθένας πηγαίνει σε ψυχίατρο, εξαιτίας της έλλειψης του καταναλωτισμού που φέρνει κατάθλιψη.
Οι φίλοι σας γίνονται τα αντικείμενα που αγοράζετε και όταν το κάνετε, έρχονται κοντά σας, γι 'αυτό δεν είναι οι φίλοι σας πια.
Αυτή η κοινωνία είναι μια κοινωνία του φόβου, η κοινωνία των ατόμων που εργάζονται μαζί κάτω από ένα αφεντικό, αλλά δεν επικοινωνούν μεταξύ τους. Φοβόμαστε την πραγματική επαφή με τους άλλους, γιατί έτσι μας είπαν.
Έτσι, γινόμαστε σκλάβοι. Σκλάβοι από τα πράγματα που μας ανάγκασε να σκεφτούμε ως προσωπική ικανοποίηση. Σκλάβοι των προσωπικών "αναγκών" μας, αυτών που μας εμφυτεύουν.
Δεν έχουμε πραγματικούς φίλους, αλλά μόνο άλλα άτομα που έχουν μοναδικό σκοπό να κερδίσουν από εμάς. Φοβόμαστε, επειδή είμαστε σαν κι αυτούς, άπληστοι.
Αν δεν έχουμε φίλους προσπαθούμε να τους ανταλλάξουμε με αντικείμενα.
Τα αντικείμενα που δεν αντιδρούν, τα αντικείμενα δεν μας απογοητεύουν.
έτσι
Ο καταναλωτισμός γίνεται οι φίλοι μας που μας υποστηρίζουν.
Ο καταναλωτισμός γίνεται οι φίλοι μας που μας αγαπούν.
No comments:
Post a Comment